εφημ. ΤΑ ΝΕΑ 19/5/2022
Τι καινούργιο φέρνει το ψηφισθέν Δεύτερο τροποποιητικό Πρωτόκολλο της ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις βάσεις, η οποία είχε κυρωθεί με το ν. 1893/1990 και συμπληρώθηκε με το Πρώτο τροποποιητικό Πρωτοκόλλο το 2020;
Πρώτο, επεκτείνει ακόμη περισσότερο τις ελληνικές εγκαταστάσεις που μπορούν να χρησιμοποιούν οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ μετατρέποντας τη χώρα μας σε ένα απέραντο στρατόπεδο. Αυτό μάλιστα γίνεται σε συνθήκες όξυνσης των αντιθέσεων ΝΑΤΟ - Ρωσίας. Στην επέκταση των βάσεων στο έδαφός μας πρέπει να προστεθούν οι πιέσεις των ΗΠΑ για αποστολή ελληνικών οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι αυξάνεται ο κίνδυνος των ρωσικών αντιποίνων αλλά και της γενίκευσης του πολέμου. Η Ελλάδα εμπλέκεται ολοένα και περισσότερο στην αμερικανορωσική αντιπαράθεση για τις σφαίρες επιρροής, μια αντιπαράθεση που κινδυνεύει να οδηγήσει την ανθρωπότητα στον όλεθρο.
Δεύτερο, το νέο αυτό Πρωτόκολλο καταργεί τη δυνατότητα διαβουλεύσεων ανάμεσα στα δύο κράτη, η οποία προβλεπόταν μέχρι τώρα για τις περιπτώσεις που ανέκυπταν διαφορές κατά την ερμηνεία ή εφαρμογή της Συμφωνίας. Με τη μέχρι τώρα ισχύουσα ρύθμιση, αν η διαβούλευση δεν οδηγούσε σε συμφωνία, κάθε μέρος, δηλαδή και η Ελλάδα, μπορούσε να τερματίσει τη Συμφωνία μετά από 6 μήνες.
Τρίτο, στην ίδια λογική με το προηγούμενο σημείο, το παρόν Δεύτερο Πρωτόκολλο δένει την πατρίδα μας στο διηνεκές στο άρμα των ΗΠΑ. Η ισχύουσα Συμφωνία όριζε ότι έχει διάρκεια οκτώ ετών και μπορεί να παρατείνεται κάθε χρόνο μετά από ανταλλαγή διακοινώσεων. Τώρα υιοθετείται η απίθανη διατύπωση ότι μετά την πρώτη πενταετία “θα παραμείνει σε ισχύ στη συνέχεια”, διαρκώς δηλαδή.
Τέταρτο, η μέχρι τώρα Συμφωνία προέβλεπε ότι η σε περίπτωση λήξης της (αυτόματη αν δεν υπάρχει ρητή ανανέωση) η απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων και εγκαταστάσεων θα έπρεπε να γίνει εντός 17 μηνών. Τώρα, με τη νέα ρύθμιση απαιτούνται τουλάχιστον 2 χρόνια από την έγγραφη ειδοποίηση μέχρι τη λήξη της Συμφωνίας.
Το Δεύτερο αυτό τροποποιητικό Πρωτόκολλο ευτελίζει την έννοια της εθνικής ανεξαρτησίας. Αναλογίζεται κανείς τους κινδύνους για την εθνική κυριαρχία και τη δημοκρατία που θα μπορούσαν να προκύψουν; Όλα αυτά συμβαίνουν μάλιστα τη στιγμή που το τουρκικό αντιδραστικό καθεστώς συνεχίζει και εντείνει τις προκλήσεις του σε βάρος της Ελλάδας. Το τελευταίο διάστημα σημειώθηκε ρεκόρ παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά. Παράλληλα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ προετοιμάζει την ικανοποίηση του τουρκικού αιτήματος για αναβάθμιση των F-16, δίνοντας ένα ακόμη ράπισμα στην χώρα μας.
Για την αμερικανική πολιτική η ενότητα του ΝΑΤΟ και ο αναβαθμισμένος ρόλος της Τουρκίας προφανώς υπερισχύουν των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Το πρόβλημα είναι πως το ίδιο ισχύει για την ελληνική κυβέρνηση και για το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Ενώ η Τουρκία παζαρεύει επιδέξια τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα είναι “αξιόπιστος εταίρος”, όπως δήλωσε από τις ΗΠΑ ο πρωθυπουργός. Και καλός πελάτης της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας, θα πρόσθετα. Ποιο το όφελος για τον ελληνικό λαό;
