Το πρόβλημα του ουκρανικού ναζισμού και η υποστήριξή του από τη Δύση , Leonind Savin

Μετά την οργάνωση του πραξικοπήματος στην Ουκρανία το 2014 με τη βοήθεια των χωρών του ΝΑΤΟ και την έναρξη του εμφυλίου πολέμου, έγινε αντιληπτό ένα παράδοξο γεγονός που θυμίζει την Ισπανία της δεκαετίας του 30 του περασμένου αιώνα. Ορισμένα κράτη και οι πολίτες τους άρχισαν να υποστηρίζουν ενεργά διάφορες εθνικιστικές ομάδες και να εντάσσονται σε νεοναζιστικές παραστρατιωτικές δομές στην Ουκρανία (όπως το τάγμα Αζόφ), ενώ άλλοι τάχθηκαν στο πλευρό των κατοίκων του Ντονμπάς και της Κριμαίας που υπερασπίστηκαν το δικαίωμα να μιλούν τη δική τους γλώσσα. 

Στο εσωτερικό της Ουκρανίας, η κατάσταση γινόταν όλο και πιο ριζοσπαστική από μήνα σε μήνα. Υπό την προεδρία του Βλαντιμίρ Ζελένσκι, απαγορεύτηκε η χρήση της ρωσικής γλώσσας στα μέσα ενημέρωσης. Επιπλέον, άρχισαν σκληρές διώξεις κατά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι εναλλακτικές πολιτικές απόψεις απαγορεύτηκαν και οι υποστηρικτές της αριστερής και κομμουνιστικής ιδεολογίας διώχθηκαν σε επίσημο επίπεδο, κάτι που έγινε στα πλαίσια της κρατικής πολιτικής της «αποκομμουνιστικοποίησης». 

Η άγρια καταστολή και άσκηση βίας της Κυβέρνησης Μιλέι σε βάρος των συνταξιούχων της χώρας, Κώστας Ήσυχος

Συνέντευξη Κώστα Ήσυχου στον Κώστα Ράπτη «9.84»

Ο Κώστας Ήσυχος μέλος ΠΓ ΛΑΕ-ΑΑ μιλάει για τις εξελίξεις στην Αργεντινή, τις κινητοποιήσεις των συνταξιούχων που υπέστησαν μειώσεις έως 65% και την συμμετοχή σε αυτές των οργανωμένων οπαδών των ποδοσφαιρικών ομάδων κατά του προέδρου Μιλέι.

Η νέα κοινωνική βάση του φασισμού, Humberto J. González Silva

Το γεγονός ότι η συντηρητική μεσαία τάξη είναι η βάση του φασισμού δεν είναι περίεργο. Αισθάνεται ότι απειλείται ιδιαίτερα από την εργατική τάξη, όταν αυτή ξεσηκώνεται, και από εκεί είναι σύντομος ο δρόμος για το μίσος.

Δεν είναι επίσης περίεργο οι κατώτερες τάξεις να είναι οι πιο βίαιες. Προσχωρούν στον φασισμό σε μια προσπάθεια να επιδείξουν μια συγγένεια που δεν έχουν με τις μεσαίες και ανώτερες τάξεις: στην αφοσίωσή τους στα αφεντικά τους κρύβεται δυσαρέσκεια επειδή δεν είναι σαν αυτούς, και τη στρέφουν εναντίον των ομοίων τους. Αυτή είναι η παραδοσιακή βάση του φασισμού.

Σε αναζήτηση ηγετικού ρόλου η Βενεζουέλα, κόντρα στον καιρό, Θύμιος Κάκος

Η αποκατάσταση της αλήθειας αποτελεί ίσως έναν από τους βασικούς λόγους που ο Νικολάς Μαδούρο πραγματοποίησε τρία παγκόσμια αντιφασιστικά φόρουμ στο Καράκας μέσα σε διάστημα μόλις τεσσάρων μηνών (Σεπτέμβριος 2024 - Ιανουάριος 2025). Οπως στο τελευταίο, έτσι και στα προηγούμενα, συμμετείχαν περίπου 2.000 άτομα.

Bρεθήκαμε μεταξύ 9 και 11 Ιανουαρίου στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ της Αντιφασιστικής Διεθνούς «Για έναν Νέο Κόσμο» στο Καράκας, την πρωτεύουσα της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας.

Το τεράστιο συνεδριακό κέντρο «Carlota» φιλοξένησε περισσότερους από 2.000 εκπροσώπους από 125 χώρες, καθιστώντας την μία από τις πιο μαχητικές συναντήσεις ενάντια στον ολοκληρωτισμό σε παγκόσμιο επίπεδο.

Γιάλτα - η αρχή ενός νέου κόσμου: πώς γράφτηκε η ιστορία πριν από 80 χρόνια, Σεργκέι Γκαλάνι

Πριν από 80 χρόνια, στις 4-11 Φεβρουαρίου 1945, πραγματοποιήθηκε η Διάσκεψη της Κριμαίας (Γιάλτα) των ηγετών της ΕΣΣΔ, των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας για τη μεταπολεμική παγκόσμια τάξη. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, ο Ρούσβελτ, ο Τσώρτσιλ και ο Στάλιν κατάφεραν να βρουν κοινό έδαφος σε όλα σχεδόν τα θέματα. Οι  "Τρεις  Μεγάλοι" συμφώνησαν σε σχέδια για την τελική ήττα της Γερμανίας, καθόρισαν τη στάση απέναντι στη Γερμανία μετά την άνευ  όρων παράδοσή της, περιέγραψαν τις βασικές αρχές της κοινής πολιτικής σχετικά με τη μεταπολεμική παγκόσμια τάξη. 

Στα έγγραφα της Γιάλτας εμφανίστηκε η ημερομηνία, 25 Απριλίου 1945. - η έναρξη της Διάσκεψης του Σαν Φρανσίσκο, η οποία επρόκειτο να εκπονήσει τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Στις αρχές του 1944, έγινε σαφές ότι η Γερμανία θα έχανε τον πόλεμο και ότι είχε έρθει η ώρα να διαπραγματευτεί τη μεταπολεμική παγκόσμια τάξη. Οι ένοπλες δυνάμεις των Συμμαχικών Δυνάμεων κέρδιζαν όλο και περισσότερες νίκες. Ο σοβιετικός στρατός ολοκλήρωνε την εκδίωξη της Βέρμαχτ από τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Η ώρα της νίκης του αντιχιτλερικού συνασπισμού πλησίαζε. 

Φιλία αντί για εχθρότητα: Μια νέα ιρανική προσέγγιση για την περιφερειακή ασφάλεια και ευημερία, M. Javad Zarif

Ο αντιπρόεδρος του Ιράν M.Javad Zarif για το πως η χώρα του μπορεί να κάνει την περιοχή πιο ασφαλή και ευημερούσα

Ως μελετητής των διεθνών σχέσεων με δεκαετίες εμπειρίας στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας διπλωματίας, γράφω αυτό το κείμενο όχι ως εκπρόσωπος της ιρανικής κυβέρνησης, αλλά αποκλειστικά με την προσωπική μου ιδιότητα. Οι εμπειρίες μου με έχουν διδάξει ότι η επίτευξη της σταθερότητας στη Δυτική Ασία, ιδίως στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, απαιτεί κάτι περισσότερο από απλή διαχείριση κρίσεων. Απαιτεί τολμηρές και με όραμα πρωτοβουλίες. Προτείνω τη δημιουργία μιας Μουσουλμανικής Ένωσης Διαλόγου Δυτικής Ασίας (MWADA) ως τον μηχανισμό για την επίτευξη αυτού του μετασχηματισμού.